Heimwee had ik afgelopen zondag toen ik terugkwam van een week Canada. Het land is ruig. Extreem in landschap en in weer. De Canadezen blijven positief, want het zijn echte ‘survivors’. Een fijne instelling wat mij betreft. Een verademing na alle kleur codes die wij tegenwoordig meekrijgen met het weerbericht.
Ik ging een week skiën in Tremblant, ten noorden van Montreal in Quebec. Een ski gebied waar je bijna 100 afdalingen hebt waarvan de meeste een paar kilometer lang zijn. Je kunt hier ook volop off piste skiën of boarden tussen de bomen van Tremblant. Na 3 keer intensief geskied te hebben, zijn wij hier nog niet uitgekeken. Al is het alleen maar om de rust, de brede pistes, de vriendelijke liftmedewerkers, geen geduw bij de liften en iedereen kan goed skiën of boarden. Zoals voor ons fietsen is, is voor Canadezen het skiën of boarden. Zodra een kindje loopt, gaat hij of zij op de ski’s of op een snowboard.
Normaal is het in februari gemiddeld min 20 graden Celsius met uitschieters naar min 30. Pittig, maar het went gelukkig snel, want het is een droge kou. Een kwestie van goed kleden en zorgen dat je huid is afgedekt. Het fijne is dat je dan op droge poederachtige sneeuw skiet. Dit jaar was het anders, het was even warm als in Nederland. Het leek wel voorjaar. Dat gaf andere condities op de berg, zoals mist en onweer. Wat spannender, met mist zie je geen diepte want alles is dan wit.
Niets slaat Canadezen van de piste, ze gaan gewoon door. Zelfs toen de ski liften even werden stopgezet i.v.m. veiligheid, klommen de Canadezen als goudzoekers met hun ski’s of snowboard op de schouders de berg op om toch door te kunnen gaan. Deze ‘mindset’ was zelfs voor mij een positieve eyeopener. Niet bij de pakken neer gaan zitten en afwachten in mineur.
Ik skiede samen met mijn echtgenoot een paar dagen met een sportieve Canadese kerstman, Danny, onze skileraar in rood pak met grijze baard. Wel al wat op leeftijd, maar niet stuk te krijgen qua uithoudingsvermogen en instelling. Geen getut, maar ‘Go for it’, het liefst double diamond black. Uit de comfort zone, maar wel verantwoord.
Tremblant is een schattig, sfeervol en kleurrijk dorpje. Typisch Quebecois, Joie de Vivre. Fijne kroegjes, gezonde sushi, lokaal gebrouwen bier van ‘Le Diable’ en een chique ijs bar met uitzicht op de ski pistes buiten bij het Fairmont Hotel.
Op een morgen aten wij ons croissantje en dronken een espresso in het terrazzo gedeelte van dit hotel, toen een heer een grote koffer tussen 2 stoelen verstopte. Hij liep vrolijk weg met een snowboard de ski piste op. Vandaag de dag moet je toch alert zijn. Dus vroegen wij aan 1 van de medewerkers van het hotel of dit wel veilig was. Jack keek ons heel verbaasd aan en knipperde even met zijn blauwe ogen. Toen sprak hij: ‘Welcome to Canada. We make no bombs, we only make jokes.’ Tsja, dat is een nogal andere approach dan wij wat angstige Nederlanders hebben, terecht of onterecht. Je kan het leven best wat lichter nemen en gewoon je ding doen met een “Big Smile”, weer of geen weer, ‘Deal with it!’
Canada blijft inspireren en verbazen.. Elske Doets is directeur/eigenaar van Doets Reizen al 36 jaar reisspecialist voor reizen naar Canada en de USA. Twitter: @DoetsElske of Instagram: elskedoets of www.jandoets.nl/Elske
