Ongelooflijk intens

Ook als je Zion National Park voor het eerst ziet, en nog niets weet van de geschiedenis, is de Bijbelse, goddelijke uitstraling van het park niet te missen. De rood-, oranje- en crèmekleurige rotsen torenen tot 2600 meter in de hemel! Ze dragen namen als ‘tempel’, ‘kathedraal’, ‘geestelijke vaders’, ‘Virgin River’ etcetera. De mormoonse kolonisten hebben dit fenomenale landschap omarmd toen zij zich er eind negentiende eeuw als boeren vestigden. Zij noemden het Zion omdat het hen het gevoel gaf dichtbij God te zijn en die God voor veiligheid zorgde. De pure maagdelijkheid van dit park wordt nog eens extra benadrukt door het water en het weelderige groen dat de rode rotspartijen nog intenser doet uitkomen. 

Natuur in balans houden

Wij kiezen voor een luxe glamping verblijf, circa twintig minuten rijden vanaf Springdale, de ingang van het park. Hier is namelijk de Virgin River Valley waar je alleen in komt per betaalde shuttle bus en geconfronteerd wordt met hoge parkeerkosten bij het parkeerterrein van de shuttle. Een goede maatregel om het aantal mensen en natuur in balans te houden.

Tent is geen tent

We willen graag ervaren hoe het is om aan de rand van het park te verblijven, aangezien de natuur niet stopt bij het hek van een nationaal park. We rijden tien minuten over een onverharde weg naar de Open Sky Glamping. Prachtige rood-, zwarte rotspartijen flankeren de weg. De glamping bestaat uit een aantal twee- en vier persoonstenten, hoewel tent eigenlijk geen accurate benaming is; de sfeervolle tenten zijn namelijk van alle gemakken voorzien (er is zelfs aan een muziek boxje en yoga matten gedacht).

Wowww!

De vier persoonstent waar wij verblijven heeft een woonkamer met bankstel en openhaard, twee slaapkamers, badkamer met dubbele douche, twee wastafels, toilet, buiten douche en buiten een overdekte veranda met zitjes, gas bbq en een gashaard. We worden omringd door groen, rode rotsen en hoodoos. En een korte rit of wandeling brengt ons naar een uitzichtpunt waar je uitkijkt over het majestueuze Kolob plateau, met de West tempel rotspartij van Zion als onderdeel daarvan. Wowww! Zó heb ik Zion nog nooit gezien!

We geven ons over…

Het plateau waarvandaan wij uitkijken blijkt een stuk openbare grond te zijn waar je wild mag kamperen. Er is niemand, behalve een opgeschrokken Jack Rabbit, wat chipmunks en een woestijnhaas met hele grote oren. De chipmunks zijn grappige diertjes, de knabbel en babbel uit Donald Duck. Ondertussen neemt de grootsheid van het park ons helemaal in de greep! We geven ons eraan over…

Rust kiezen

We kiezen ervoor om hier twee nachten te verblijven. Zo kunnen we even op adem  en hoeven we niet teveel te rijden. Op een dag als deze zou je in de Virgin River Valley met veel andere mensen de bekende Narrow Trail kunnen lopen, maar wij rijden naar een plek aan de rivier net buiten het park. We picknicken er in alle rust, heerlijk aan de rivier, met uitzicht op de drie prachtige, dieprode patriarchen.

Bambihertjes

Door met waterschoentjes de rivier in te gaan genieten we uren van het verfrissende water. De kinderen bouwen dammen met stenen en waden met stokken stroomopwaarts door het water. Tussen de groene populieren langs het water zien ze bovendien – hoogtepunt van de dag!? – een moeder hert met jonge bambi hertjes water drinken. 

Paradijselijke hemel

Op onze glamping genieten we ‘s avonds van een zelf bereide BBQ. Onder een intens heldere sterrenhemel maken we mierzoete marshmallows op de gas openhaard, die ons, in combinatie met het paradijselijke schouwspel boven ons, heerlijk smaken. Door deze ontspannen dag kunnen we de volgende morgen een en al frisheid beginnen aan de route naar Bryce Nationaal Park. 

Machtige zeegolven

De rit naar Bryce Canyon National Park brengt je door het oostelijk deel van Zion, via de Mount Carmel Tunnel Road. Deze rit voert je langs een aantal haarspeldbochten en de smalle Mount Carmel Tunnel. Direct na de tunnel worden de rotsen witter en is de schaakbordrots een hoogtepunt. Hier zijn miljoenen jaren geleden door machtige zeegolven die kenmerkende horizontale en verticale strepen ontstaan. 

Totáál anders

Op weg naar Bryce maken wij in de Red Canyon al veelvuldig kennis met de kenmerkende torentjes, ofwel hoodoos. In Bryce bevindt zich namelijk de grootste concentratie hoodoos ter wereld. Bryce is een canyon waar je vanaf 3600 meter in de diepte kijkt, waar je indrukwekkende amfitheaters ziet liggen van duizenden, grillig gevormde feloranje-, roze-, gele- en crèmekleurige torentjes. Totáál anders dan Zion! En dat op slechts enkele uren rijden van elkaar.

Picknick & amfitheaters

We stoppen achtereenvolgens bij Inspiration point en Paria View Point. Je kunt in Bryce heel goed wandelen omdat de canyon, in tegenstelling tot de Grand Canyon, niet zo heel diep is. We picknicken met uitzicht op het amfitheater en maken een korte hike langs de rand. Hoe meer je afdaalt in de diepte, hoe steeds weer anders het perspectief op de torentjes. Met wat fantasie kun je jezelf allerlei dingen voorstellen die zich in de grillig gevormde hoodoos bevinden of afspelen. Zo is er bijvoorbeeld een Koningin, een Tower Bridge, een Kathedraal, etcetera.

Aanrader

Hier minimaal twee nachten te verblijven is een aanrader, zodat je voldoende tijd hebt een langere wandeling in Bryce Canyon te maken.We vervolgen onze weg naar Page. Ook die is, net als Zion en Bryce, weer ongelooflijk mooi en intens!