Op zoek naar aliens

Na een bliksembezoek aan het megadrukke Las Vegas rijden we met ons gezin de verlatenheid tegemoet. Ofwel, we omringen ons met het serene landschap van de natuur in zuidwest-Amerika. Daarbij ligt onze focus op een aantal nationale parken, die zich in Californië, Nevada, Arizona en Utah bevinden. Nu zou je denken dat  roodgekleurde woestijn- en canyonlandschappen niet bovenaan het wensenlijstje van onze puberzonen staan, maar daar kun je je – zo zal blijken – sterk in vergissen.

Zucht naar avontuur

Onze eerste ‘stop’ is Death Valley National Park, op zo’n twee uur rijden van Vegas. Maar onze zoons hebben geen boodschap aan de kortste route. Ze vinden het geen bezwaar 400 km om te rijden, zodat we aan het beruchte Area 51 kunnen ruiken. Ik zeg bewust ruiken, want het is verboden dit mysterieuze en zeer waarschijnlijk door militairen bewaakte gebied te betreden. In 2019 was er zelfs een hoax over circa 1500 mensen die Area 51 tóch zouden willen infiltreren, hetgeen onder meer leidde tot de arrestatie van twee Nederlandse jongens, Ties en Govert, tijdens hun poging Area 51 binnen te dringen. Voor mijn zoons zijn de YouTube-clipjes van die arrestatie een trigger om, uit zucht naar avontuur, zelf het gebied te willen verkennen.   

Vliegende schotels & muurschilderingen

Omdat mijn man en ik wel van een ongebruikelijke verkenning houden, en we ook niet schrikken van een wat langere route, kopen we bij een tankstation een koelbox met ijs, water en sandwiches. En gaan op weg. We picknicken in een natuurgebied aan een meer om vervolgens via highway 375 naar het plaatsje Rachel te rijden. Rachel is de ietwat geheimzinnige locatie waarvandaan je toegang zou hebben tot Area 51. Onderweg rijden we op kaarsrechte wegen door uitgestrekte vlaktes langs onder meer Bijbelse Joshua Trees. We stoppen bij een alien achtige jonge vrouw die water verkoopt dat – om het mysterieuze sfeertje nog wat te verhogen – kosmische krachten zou bezitten. Haar winkel is aangekleed met vliegende schotels en muurschilderingen van aliens; dit alles om de fantasie verder aan te wakkeren. Aan de muur hangen artikelen uit de NY Times over de onduidelijke status van Area 51.

Mysterieus testgebied

Want ja, wat gebeurt er nu eigenlijk? Area 51 zou een militaire basis zijn die helemaal onttrokken is aan het menselijk oog. Sinds de Tweede Wereldoorlog zouden er in het grootste geheim allerlei hypermoderne vliegtuigen, nucleaire wapens en droneaanvallen zijn getest. Bovendien zouden er ook nog eens duizenden mensen werkzaam zijn. Toch gaan er ook hele andere (nog fantasierijkere) verhalen rond. Area 51 zou de omgeving zijn waar fake-opnames van de maanlanding, inclusief ruimteschepen, in scène zijn gezet. Er zijn zelfs wilde (onbevestigde) verhalen dat er medische experimenten met aliens hebben plaatsgevonden. 

Fantasiewereld

Op een gegeven moment stoppen we ergens midden op een bijna verlaten snelweg, middenin de woestijn. Verderop in de bergen begint het onheilspellend te onweren. Onze zonen stappen uit en lopen nieuwsgierig de woestijn in om mogelijke activiteit op heterdaad te betrappen. Ik heb hen als kleine kinderen vaak voorgelezen en zo fantasierijk mogelijk opgevoed, dat wil zeggen: met kabouters, elfjes, trollen en andere fantasiefiguren! Mede door die rijke verbeelding is de opwinding bij mijn zonen groot. Als ze dan ook nog onafhankelijk van elkaar een witte lichtbal horizontaal zien bewegen, is het net of ze inderdaad in een super geheimzinnig gebied terecht zijn gekomen. ‘Een alien!’ roep mijn jongste zoon uit. Missie geslaagd. De tarantula holen tussen de struikjes geven de omgeving nog eens een extra duistere sfeer.  

Vergane glorie

Een poosje later rijden we door vervallen mijnstadjes als Tonopah en Goldfield en vinden wij nog een verlaten vliegtuigwrak. Mijn mannen worden gedrieën erg blij van al deze ghost towns. Juist de vergane glorie van de verlaten gebouwen en de autowrakken spreekt hen aan. 

Intens genieten

Rond 19.00 arriveren wij in Death Valley, dat baadt in zacht avondlicht. Prachtig om de onder zeeniveau liggende zoutvlakte geflankeerd te zien door mosterd-, crème- en zwartkleurige bergen. 

Als ik geen YouTube kijkende puber zonen had gehad, hadden we deze fascinerende omweg nooit gereden. Dat zou jammer zijn geweest.

Ik heb er intens van genoten!