New England, de kneuterigheid voorbij

Witte kerkjes, knusse dorpskernen, overdekte bruggen, landerijen en boerderijen uitgespreid over rollende heuvels: deze beelden van New England spookten tot kort nog in mijn gedachten.

In juli van 2017 had ik het voorrecht dit gebied in het noordoosten van Amerika tijdens een camperreis te ontdekken. Ik was al eens in Boston geweest, maar buiten de stadsgrenzen van die sfeervolle havenstad ben ik toen niet gekomen. Voor mij was dit de eerste keer dat ik de rest van het veelzijdige New England kon verkennen. Het beeld dat ik van New England had werd grotendeels gevormd door de plaatjes die ik gedurende de jaren voorbij zag komen in reisgidsen en op websites. Deze plaatjes, die grotendeels uit scènes van lieflijke dorpjes tijdens de Indian Summer-periode gevormd werden, brachten enigszins het gevoel van ‘kneuterigheid’ mee. Desalniettemin wekte New England in de loop der tijd steeds meer mijn interesse. Met name vanwege de mooie reisverhalen van collega’s en ervaren reizigers. Zij kwamen thuis met verhalen over ruige kusten, spectaculaire bergen, wilde dieren en de prachtige scenic highways in New England. Hoogste tijd om mijn beeld van dit gebied voor eens en altijd te corrigeren!

Elanden

Mijn eerste kennismaking met New England, buiten de stadsgrenzen van Boston, was de staat Vermont. Hier verbleef ik op een camping in de Green Mountains, een enorm gebied met ongerepte loofbossen, rivieren en meren, omzoomd door een landschap met hoge bergtoppen. In mijn gedachten probeerde ik een beeld te krijgen van hoe het eruit zou zien tijdens die indrukwekkende Indian Summer-periode. Ik reisde door dit gebied tijdens de zomer, maar de skiliften en groene pistes die ik tijdens mijn rit voorbij zag komen verraadden dat hier in de wintermaanden ook meer dan genoeg vertier is. Tijdens mijn rit met de camper waarschuwden borden langs de weg voor de aanwezigheid van elanden. New England heeft dus wel een grote ‘wildlife factor’ en de kans is groot dat je tijdens je rit door het gebied oog in oog staat met een van deze indrukwekkende dieren.

Vanuit Vermont reisde ik verder naar de staat New Hampshire, waar ik op een camping aan de voet van de machtige Mount Washington stond. Met een top die op een hoogte van 1.916 meter ligt, heb je op een heldere dag een uitzicht dat reikt tot Vermont, New York State, Massachusetts, Maine, en zelfs tot de Canadese provincie Québec en de Atlantische Oceaan! Mount Washington is een plek van uitersten. Het is niet alleen het hoogste punt van New England, maar tevens een plek van meteorologische extremen. Zo is Mount Washington berucht om het feit dat het weer op de berg binnen een handomdraai kan omslaan, maar ook vanwege de bizarre windsnelheden die op de top worden gemeten. Op 12 april 1934 werd er op de top een windsnelheid gemeten van ruim 371 kilometer per uur; een absoluut wereldrecord dat bleef staan tot 1996. Een verblijf bij Mount Washington is niet compleet zonder een ritje naar de top met de beroemde Mount Washington Cog Railway, een authentiek klimtreintje dat je in binnen een uur van het Marshfield Station naar het hoogste punt brengt. Je kunt ook zelf naar de top van Mount Washington rijden via de Mount Washington Auto Road. Echter, deze weg mag niet worden bereisd met een camper, dus de Mount Washington Cog Railway is in dat geval een erg leuk en goed alternatief.

Verbluffend mooi

Mount Washington vormde letterlijk een hoogtepunt. Echter, dit gebied had nog veel meer voor mij in petto. Zo reisde ik vanuit New Hampshire verder naar de staat Maine, waar ik een bezoek bracht aan het mystieke Acadia National Park dat op het Mount Desert Island bij de Atlantische Oceaan ligt. Gezien de natuurlijke schoonheid van New England is het verbazingwekkend dat Acadia National Park ‘slechts’ het enige National Park van dit gebied is. Het zegt echter ook veel over Acadia National Park zelf, want deze plek is werkelijk verbluffend mooi. Ik bleef 2 nachten op een camping in de directe omgeving van het park. Ik had een volle dag tot mijn beschikking om Acadia National Park te verkennen. Echter, vanwege de uiteenlopende hoogtepunten in het park bleek al snel dat 1 volle dag redelijk krap is om het gebied echt goed te zien. Ik genoot van de rust en de prachtige natuur in het park tijdens wandelingen op trials met welsprekende namen als ‘Ship Harbor Trail’ en ‘Wonderland Trail’. De trails voerden mij naar de rotsachtige kust van Acadia National Park, waar ik vanaf de rotsen over de Atlantische Oceaan uitkeek en de rollende wolken die zich in de verte voortbewogen over de eilanden. Door eb en vloed zijn tussen de rotsen diverse poeltjes ontstaan, waar allemaal anemonen, kleine vissen en schelpdieren in leven. Toen ik over de rotsen terugliep spotte ik zelfs nog een kleine, roodgekleurde slang die onder de stenen wegglipte. Wow, ik stond versteld van de natuurlijke diversiteit van Acadia National Park. Met de camper reed ik overigens ook nog de Park Loop Road, een route waarbij ik onderweg getrakteerd werd op spectaculaire uitzichten.

Authentiek Amerika

Acadia National Park vormde tevens mijn laatste tussenstop in New England. Hoewel ik in feite slechts 1 week in New England heb gereisd, voelde het alsof ik al 3 weken in dit gebied had vertoefd. Dit kwam met name door de indrukwekkende veelzijdigheid van New England. Ja, het gebied heeft inderdaad wel iets ‘kneuterigs’ en ja, de plaatjes van de lieflijke dorpjes en landerijen vind je ook daadwerkelijk terug in het gebied. Maar dat gegeven is juist wat New England zo uniek en bijzonder maakt! Maar er is zoveel meer te zien en te ervaren op een bestemming waar je je als reiziger het hele jaar door welkom voelt. New England omvat een gebied waar je, net als in het beroemde Amerikaanse westen, uitersten treft in indrukwekkend natuurschoon. Het feit dat New England niet overspoeld wordt door eentonige fastfoodketens geeft dit gebied wellicht een nog specialer karakter. Daardoor is het ook een uitermate geschikte bestemming voor het ontdekken van een stukje authentiek Amerika!

Bekijk hier reizen naar New England