Steden, Nationale Parken, hotels, campings en meer dan 2500 mijl rijden 

Na twee jaar verwikkelingen rond corona was het dan eindelijk zo ver: op 3 april vloog ik samen met collega Anouk naar Salt Lake City voor een rondreis door West-Amerika. Wat een heerlijk gevoel! Back in business… En wat hebben we onze tijd goed benut: zoveel gezien, zoveel gedaan en zoveel meegemaakt. In deze blog leid ik je langs een aantal highlights op onze rondreis door West USA.

De vele rotsformaties in Monument Valley

Om te beginnen kwam Monument Valley op ons pad. Alvorens je er daadwerkelijk arriveert, ‘ruik’ je een aantal kilometers van tevoren al aan de sfeer, dankzij de prachtige Mesa’s (rotsformaties) die boven alles uitsteken. En dan ineens sta je, na een lange weg, oog in oog met die gigantische rotsen! In niemandsland… Rood en geel van kleur. Wij parkeerden onze auto bij het hotel en stapten er op de Sunset Jeeptour vanuit Gouldings Lodge. Deze tour is uitzonderlijk, want het brengt je echt diep het Nationale Park in! Veel wegen zijn off road (onverhard, dus) en daardoor met de eigen auto niet toegestaan. De gids (in veel gevallen een Navajo Indiaan) vertelt je tijdens de tour van alles over de uitzichten en de rotsen, waarbij Three Sisters, John Ford Point, Elephant Butte en de Totempaal niet mogen ontbreken. Laat je fantasie er maar op los. Of sluit je in gedachten aan bij de inspirerende gids, die in alle mesa’s wel een vorm ziet: een Snoopy, een Jezusbeeld, een dinosaurus… Het (leren) herkennen van die vormen is enerverend en maakt de tour ook voor kinderen erg leuk en levendig.

Het doorkruizen van verschillende tijdszones, via Page naar Bryce Canyon National Park

Onze volgende bestemming was Bryce Canyon. Om hier te komen is het handig om een tussenstop in Page te maken. Daar vind je een stuwmeer, Lake Powell, dat ontstaan door de bouw van een dam in de Colorado River. Een andere prachtige plek vlakbij Page is het Amangiri. Een resort verscholen in het woestijnlandschap van Arizona. Ernaartoe rijden is al een evenement op zich! En eenmaal aangekomen zal het je aan niets ontbreken. Rust, ruimte, gastvrijheid, service; alles is erop gericht je een onvergetelijke ervaring te bezorgen. En dan natuurlijk Bryce Canyon National Park zelf, een wonderlijk natuurfenomeen in de staat Utah. Geologische rotsformaties, genaamd hoodoos, gevormd uit kalk- en zandsteenformaties, zijn hier te bewonderen. Wij bezochten het park met onze eigen auto, maar in de zomermaanden is het ook mogelijk om de auto te parkeren en over te stappen op de gratis shuttlebus. De trails die wij hebben gelopen zijn Queen’s Garden Trail en de Navaja Loop. Deze twee trails kunnen aansluitend gelopen worden. Vanaf Sunrise point daalden we snel en ineens liepen we tussen de hoodoos. Overal om je heen is het rood, we hadden helder weer, dus de lucht was knalblauw. Een prachtig contrast. Vervolgens liepen we via de Navaja Loop richting Sunset point. Vergeet absoluut niet af en toe achterom te kijken, het uitzicht is adembenemend mooi!

Slingerend door de canyons in Zion National Park

Vanuit Bryce Canyon National Park daalden we af naar Zion National Park. Via de donkere Zion Mount Carmel Tunnel (ongeveer 1,6 km lang), kom je terecht bij de prachtige canyons. Het bezoeken van Zion National Park met de auto is niet toegestaan. Wij hadden de auto geparkeerd en stapten over op de shuttlebus/trein. Een ontzettend goed systeem en je hoeft maar max 10 minuten te wachten op deze busjes. Je kunt overal in- en uitstappen. Dit Nationale Park is geweldig voor hikers. Wij hebben kennis mogen maken met het beginstuk van The Narrows. De gehele trail gaat dwars door het water, juiste kleding is bij het visitor center te huren. Ondanks dat wij niet door het water gingen, was de trail tot het water al ontzettend mooi om te doen. Tussen de kloven voel je je ontzettend klein. De natuur overheerst en maakt je helemaal stil.

San Francisco: ontwaakt en komt terug

Het bruisende Las Vegas hebben we achter ons gelaten. Via Mammoth Lakes en Yosemite National Park rijden we naar de volgende grote stad: San Francisco. Van te voren had ik over deze stad meerdere artikelen gelezen. Een stad die zwaar geraakt is door covid-19, een stad die net ontwaakt uit, een soort van, winterslaap. En dat was te merken. Het is nog niet bruisend op straat, veel restaurants en hotels zijn nog gesloten. Door de gesprekken met de hoteleigenaren kwamen we erachter dat het vinden van personeel ontzettend lastig is. Jongeren hebben de stad verlaten en, mede door de hoge huizenprijzen, keren ze niet gemakkelijk terug. De stad heeft tijd nodig om te herstellen, terwijl de toeristen staan te springen om te komen. Dit zorgt bij mij voor een knoop in mijn maag. Je ziet dat de hoteleigenaren er alles aan doen om de perfecte service te bieden, maar ondertussen maken ze ontzettend lange dagen en komen ze eigenlijk handjes te kort. Een twijfel of de stad zal opbloeien heb ik niet, dit gaat zeker gebeuren! Het is een stad van wereldformaat, de grote bedrijven als Salesforce, Google zullen weer geopend worden voor personeel, het verkeer in deze stad komt zeker terug. Door de stilte in de straten, vallen de daklozen meer op. Zodra er meer leven op straat is, zullen de daklozen ook minder in het zicht zijn. Het voelt nu alsof de straten van hen zijn. Dit zal zeker veranderen, de inwoners en de toeristen zullen de straten weer over nemen, ik ben er zeker van!