Na vele reizen te hebben gemaakt door Amerika en Canada, heb ik afgelopen augustus een reis door Alaska mogen maken samen met mijn partner. Een droom die werkelijkheid is geworden. In deze reisblog vertel ik mijn verhaal, mijn avontuur....

We hebben gevlogen met Icelandair. Een goede luchtvaartmaatschappij met een zeer goede verbinding naar Anchorage. Je bent drie uur onderweg naar Reykjavik. Na een korte, relaxte overstap van twee uur is het nog zeven uur vliegen. Uiteindelijk landden we in Anchorage. Je kunt je voorstellen dat het bij de immigratiedienst niet erg druk is. Binnen een uur waren we door de immigratiedienst, hadden we onze koffers en haalden we onze auto op. We konden naar ons eerste hotel. We hebben wat gegeten in het restaurant van The Inlett Tower Suites en zijn daarna direct gaan slapen.

De volgende morgen gingen we de stad in. De hoofdstraten zijn de 4rd, 5th en 6th Avenue. Deze zijn redelijk sfeervol. Hier keken we kort rond. We stonden te trappelen om aan de werkelijke rondreis te beginnen. We besloten eerst nog boodschappen in te slaan voor onderweg. Via Elkutna, Wasilla en Talkeetna zijn we naar naar Denali National Park gereden. 

De volgende morgen zijn we met de Tundra Wilderness Tour het park in gegaan. Met de auto mag je slechts de eerste vijftien mijl van het park inrijden. Met deze excursie ga je 53 mile het park in. Hoe verder het park in, hoe ruiger het landschap. Het is geen rondje maar een one-way. Dit is een ideale excursie om het park te bekijken. De tour duurt ongeveer vijf tot zeven uur. Dit hangt af van het weer en van het wildleven wat wordt gespot. Wij hebben onder andere caribou’s, moose, dallsheep en grizzlies gezien. We hebben het geluk gehad dat de grizzly naast onze bus stond te genieten van de besjes in de struiken. Geweldig! Helaas heeft Mount McKinley zich niet laten zien.

De volgende dag keken we eerst nog wat rond bij de Sleddogkennel van Danali National Park. Vervolgens vertrokken we naar Fairbanks. Hier hebben we geslapen in een mooie cabin aan het water in Pike’s Waterfront Lodge. De volgende morgen ging de wekker vroeg. We vlogen met een vliegtuigje de poolcirkel over. We zijn in niemandsland geland, net onder de poolcirkel in het plaatsje Beaver. Hier kregen we een rondleiding. Rond twaalf uur 's middags besloten we weer terug te gaan naar Fairbanks. We stapten de auto in en maakten een rit van vier uur naar Glennallen. Dit was een route met vele uitzichten over het uitgestrekte landschap. Verschillende keren zijn we de Alaska pipeline tegengekomen. Dit is ook een typisch beeld van Alaska. We sliepen in de Caribou Lodge in Glennallen. 

De volgende rit was mooi. Allereerst kwamen we de Worthington Glacier tegen. Je zag de gletsjer langs de weg. Daarna kwam je een officiële stop tegen waar je naar het uitzichtpunt kan. Wij waren uiteindelijk iets verder gelopen, ‘off the road’, naar het einde van de gletsjer. Het was heel gaaf het enorme ijsgeweld van zo'n kleine afstand mee te maken. Een Duits stel ging onder het smeltwater van de gletsjer de uitdaging van de icebucketchallenge aan. Dit vonden wij net even te gek.

Na deze wandeling vervolgden we de weg over de Thompson Pass en door de Keystone Canyon. Na een korte stop bij de Bridal Veil Falls reden we het plaatsje Valdez in, een echt vissersplaatsje. Het was een lang weekend in Alaska (Laborday) dus alle vissers hadden zich in Valdez verzameld om het water op te gaan. Het weer was helaas niet zo goed waardoor wij besloten om aan land te blijven. ’s Avonds hebben we heerlijk gegeten in Mike’s Palace. De zalm was dezelfde dag gevangen.

’s Morgens ging de wekker weer vroeg. We gingen met de ferry van Valdez naar Whittier door de Prince William Sound. Om zes uur moesten we ons daar melden. De dag begon zeer mistig maar al vrij snel kwam de zon er doorheen. Hierdoor hadden we een helderblauwe lucht en mooie uitzichten. De ene gletsjer volgde de andere gletsjer op. Geweldig! We genoten nog heerlijk van de zon op het dek. In Whittier moesten we van de ferry af. Via Summit Lake reden we door naar de Exit Glacier net buiten Seward. Deze gletsjer was goed te bekijken vanaf een uitzichtpunt maar wij vonden het toch weer uitdagender om naar het einde van de gletsjer te lopen. Het was niet het makkelijkste pad maar zeker wel de moeite waard.

Na deze wandeling hebben we wederom heerlijk gegeten. Ditmaal in Seward bij Brewery & Co. Seward is een leuk en levendig plaatsje met lekkere restaurantjes, barretjes en souvenierswinkels in de hoofdstraat. Ook ligt er een camping aan het water met topuitzichten op de gletsjers en de bergen.

Vandaag was weer vroeg dag. Dit was voor ons geen enkel probleem. Er stond namelijk weer een leuke excursie gepland: de Kenai Fjords Glacier cruise. We waren nog maar nauwelijks vertrokken en er werd al verteld dat we uitgezwaaid werden door een paar otters naast de boot. Erg schattig. Al vrij snel werden we ook gewezen dat er een keuze gemaakt moest worden. Links van de boot zwommen er orka’s en rechts zwommen er bultrugwalvissen. Helemaal te gek. Later zagen we ook nog dolfijnen, zeeleeuwen, eagles en puffins.

Wat bij mij het meeste indruk heeft achter gelaten was de stop bij de gletsjer Aialik Glacier. Onderweg naar de gletsjer lag er veel afgebrokkeld ijs in het water. De boot stopte ongeveer 150 meter voor de gletsjer. De motor van de boot ging uit en het werd muisstil. Na een paar minuten leek het wel alsof er een kanon werd afgeschoten. Dit is natuurlijk niet waar. Het geluid was afkomstig van de bewegende gletsjer. Er brokkelde een stuk ijs af dat in het water viel. Heel indrukwekkend. Rond ongeveer twee uur 's middags waren we weer terug in Seward. Hier hebben we even wat rondgewandeld en souvenirs gekocht. ’s Avonds hebben we heerlijk gegeten in het restaurant van ons hotel: de Seward Windsong Lodge.

De volgende dag zijn we via de Sterling Highway naar Homer gereden. Onderweg maakten we een koffiestop in Cooper Landing. Deze highway is een mooie route door de bergen en langs de rivieren. Op de rivier waren vele bootjes te vinden, gezien het lange weekend van de lokale bevolking.  Het weer was prachtig dus er werd veel gevist. Tijdens de route hadden we nog verschillende stops gemaakt langs de kust gemaakt en genoten van de mooie uitzichten.

Eenmaal aangekomen in Homer zijn we doorgereden naar de Homer Pint. Dit is de plek waar je moet zijn in Homer. Er zijn veel excursies, souvenierswinkels en restaurants. De lekkerste pizza heb ik gegeten in restaurant Finns.

Het einde van de reis was helaas in zicht. Deze dag was misschien wel het hoogtepunt van de gehele reis. De grizzly bearwatch in Katmai National Park stond op de planning. Om negen uur 's ochtends vertrokken we met tien personen in twee kleine vliegtuigjes naar Katmai National Park. We vlogen over de Douglas Glacier. Na ongeveer een uur landden we op het ruige, stenen strand. Vanuit de lucht hadden we al een paar beren gespot. We hadden lieslaarzen aangekregen voor de wandeling door het moerasachtige gebied dat achter het strand gelegen lag. We gingen snel op zoek. Na ongeveer vijftien minuten lopen, werden de eerste beren gespot. Geweldig! We hebben in totaal vijf grizzlies gezien die ieder hun eigen bezigheden hadden. We zagen een moederbeer die haar twee kleine nog aan het onderhouden was met vis. Ook werd er nog bij de moeders gedronken. Er was nog een luie grizzly die al voldoende voedsel binnen had voor zijn winterslaap. Deze grizzly lag heerlijk te genieten van het zonnetje. Verder was er nog een zeer actieve grizzly die nog voer nodig had voor zijn winterslaap. Deze was actief op zoek naar een heerlijk visje. Zo af en toe werd er een flinke duik gemaakt in het water om de vis te vangen. Geweldig om te zien. Na ongeveer drie uur vol bewondering naar deze beren te hebben gekeken, zijn we weer terug gevlogen naar Homer.

Dit was een onvergetelijke dag!

De laatste dag was aangebroken. Onze laatste overnachting was in het Alyeska Resort in Girdwood. ’s Avonds aten we in het Seven Glaciers restaurant boven op de berg. We genoten van het uitzicht en van het heerlijke eten. Helaas was dit ons laatste diner in Alaska. De volgende morgen staat een korte rit naar de luchthaven in Anchorage op de planning. 

Ik heb al veel mooie plekken mogen bewonderen in Amerika en Canada. Toch was deze reis er eentje die verre weg bovenaan staat in mijn lijstje. Bijna onbeschrijfbaar hoe mooi deze vakantie was. Je kunt het beter zelf gaan ervaren.