Dit jaar ben ik met mijn gezin voor het eerst in Europa gaan skiën, in Zwitserland om precies te zijn, in het prachtige gebied rondom de Jungfrau. Zoals te verwachten viel, reden de Zwitserse bergtreinen tot op de seconde nauwkeurig. En vergaapten we ons aan de schitterende Alpentoppen. Ook de knusse dorpjes met houten, ambachtelijke huizen leverden dat idyllische plaatje op waar Zwitserland om bekend staat. En toch, ondanks het prachtige decor, gingen mijn gedachten bijna voortdurend uit naar…
Skiën in Canada.
Om te beginnen is skiën in Canada nagenoeg een garantie dat je in een compleet witte wereld terechtkomt, met droge, poederachtige sneeuw. Niet alleen zorgt dergelijke sneeuw voor veel grip en skiplezier. Ook de pistes zijn er ruim van opzet, waardoor je vrij bent in je bewegingen en zorgeloos kunt genieten van de skisensatie. In Zwitserland is het, helaas, zo dat je voor de witte wereld naar steeds grotere hoogten moet klimmen. En dat delen van de pistes beurtelings ontdooien en weer opvriezen, waardoor ze verijzen en het skiën een minder prettige ervaring wordt.
Bovendien viel me op dat de moeilijkheidsgraad van de pistes soms onvoorspelbaar is en dat pistes elkaar soms ook kruisen, hetgeen botsingen in de hand werkt. In Canada is dat ondenkbaar: daar heb je voor elke doelgroep en voor elk niveau aparte pistes en voorzieningen, waar je je helemaal uit kunt leven. En nóg een pluspunt van Canada: de boomgrens ligt er veel hoger. Zodat gevorderde skiërs op drie kilometer hoogte aan ‘tree-skiing’ kunnen doen, een geweldige uitdaging voor de echte cracks.
Natuurlijk hebben we in Zwitserland genoten van de talloze, historische details. Een Zwitsers stationnetje ademt nu eenmaal al die tienduizenden treinen die er vaak al langer dan een eeuw vertrekken en aankomen. Heel bijzonder! Maar achter die keurige ansichtkaart zie je, als je wat langer kijkt, ook een naar stilstand neigende werkelijkheid. In ons belle epoque hotel, bijvoorbeeld, kwam ik radiatoren tegen die in Nederland waarschijnlijk geen milieukeurmerk meer krijgen en bleek enkel glas schering en inslag. Was het zuinigheid? Desinteresse? Een aparte vorm van nostalgie?
Hoe anders is dat in Canada!
Als je daar een vijfsterrenhotel boekt, kun je er vanuit gaan dat alles state-of-the-art is ingericht. Met een beetje geluk lig je er in een megajacuzzi waar je de sneeuw en de skiërs zowat kunt aanraken. Alles is er zó klantvriendelijk geregeld en de Canadezen zijn zo behulpzaam in het geval je valt of er iets misgaat dat een skivakantie daar wat mij betreft nóg meer als een klinkende klok loopt dan in het gereputeerde Zwitserland.
Is skiën in Canada niet veel duurder?
Onderaan de streep bleek onze skivakantie in Zwitserland evenveel te kosten als onze voorgaande skivakanties naar Canada. Alle reden, dus, om een keer de oversteek te wagen!
